Vader Peter van Rijswijk (59) en zoon Sean van Rijswijk (23) werken samen binnen het familiebedrijf MainPlus. Niks geks toch? Familie binnen een familiebedrijf. Wat dit verhaal extra bijzonder maakt is dat Peter en Sean geen bloedlijn hebben met de oprichter en eigenaar van het bedrijf wat duurzaam schadeherstel organiseert. Een andere familie binnen een familiebedrijf dus. Hoe werkt dat dan precies? En welke obstakels levert dat op? Of juist niet? Peter en Sean vertelden hierover tijdens een gesprek met HR-adviseur Anne van Nes.

Hoe zijn jullie bij MainPlus terecht gekomen?

Peter: “Pfoe dat is al een tijd geleden. In 2015 ben ik via via in contact gekomen met Michel Amptmeijer (oprichter en Algemeen Directeur van MainPlus). Op dat moment had hij zelf geen werk voor mij, maar heeft hij er wel voor gezorgd dat ik ergens anders aan de slag kon. Ik moest wel beschikbaar blijven voor het moment waarop hij wel werk voor me had. Dat moment kwam sneller dan verwacht en zo geschiedde. Mede door mijn emigratieplannen heb ik twee keer een uitstapje gemaakt naar ander werk, maar ik ben altijd verbonden gebleven met MainPlus. In april dit jaar ben ik voor de derde (!) keer gestart bij MainPlus, maar dan vanuit Zweden. In de rol van Kwaliteitscoördinator en bouwkundige ondersteuning voor de Schadebehandelaren. Online dus, en dat werkt helemaal prima. De collega’s weten me goed te vinden. Het zegt natuurlijk ook wel wat over dit bedrijf dat ik hier al voor de derde keer aan de slag ga. En het leukste van alles: dit keer samen met mijn zoon!”

Sean: “Je kent het verhaal, haha! Toen mijn vader voor de 3e keer bezig was met een sollicitatieprocedure bij MainPlus, wees hij mij op de openstaande vacature voor Schadebehandelaar. Ik was niet helemaal tevreden met mijn toenmalige baan als postbezorger, omdat ik geen uitdaging meer had. Voor mijn gevoel stond ik stil. Zelf had ik er nooit aan gedacht om op een functie voor Schadebehandelaar te solliciteren. Ik had namelijk helemaal geen ervaring in dat vak. Maar al snel werd mij duidelijk dat die ervaring wel komt en dat jullie vooral op zoek zijn naar ‘het juiste DNA’. En laat ik daar nou precies een gedeelte van mijn vader van overgenomen hebben, haha. We zijn nu anderhalve maand verder en ik heb er nog geen dag spijt van gehad. Ik ben mijn vader super dankbaar voor de tip die hij me gegeven heeft.”

Hoe vinden jullie het om samen binnen hetzelfde bedrijf te werken?

Peter: “Om te beginnen hebben we één groot voordeel: ik werk vanuit Zweden en Sean gewoon vanaf kantoor in Nederland. We zien elkaar dus niet elke dag op kantoor. Voor de onboarding was ik voor tien dagen overgevlogen naar Nederland en dus ook tien dagen samen met Sean op kantoor. Toen merkte ik wel dat mijn nekharen overeind gingen staan als iemand een bepaalde opmerking richting Sean maakte. Dat is toch een soort natuurlijke bescherming die je voor je zoon hebt. Hij is mals genoeg om dingen zelf op te lossen, maar dat is toch die ouder-kind band. Daarom is het goed dat hij daar zit en ik hier.”

Sean: “De afstand maakt het inderdaad makkelijker. Hoe mijn vader die bescherming richting mij voelt, zo voel ik soms een bepaalde druk richting hem. Als zoon wil je je instinctief toch een beetje bewijzen zodra je vader in de buurt is. Maar nu gaat het super goed en is het juist leuk om het samen over werk te hebben als we facetimen.”

Hadden jullie ook binnen hetzelfde bedrijf gaan werken als die afstand er niet was?

Peter: “We hadden het sowieso geprobeerd en ik denk ook wel dat het uiteindelijk goed was gekomen. Sean is mondig genoeg om voor zichzelf op te komen, maar dit maakt het natuurlijk wel makkelijker. Het was voor hem lastiger geweest als hij met zijn moeder was gaan samenwerken, haha.”

Sean: “Absoluut. Ik denk dat zij het nog lastiger had gevonden om mij los te laten.”

Vond je het niet spannend dat jouw zoon ging starten bij een organisatie waar jij best een goede naam hebt opgebouwd?

Peter: “Ja, dat vond ik in het begin best wel spannend hoor. Vindt hij het werk wel leuk? Is een kantoorbaan wel iets voor hem? Maar aan de andere kant weet ik ook hoe Sean in elkaar zit en wist ik diep van binnen dat dit wel een goede match ging zijn. Sean is echt een gezelschapsdier en dat is wel iets wat bij MainPlussers belangrijk is. Natuurlijk moet er hard gewerkt worden, maar aan het einde van de dag moet er ook een borrel gedronken kunnen worden.”

Sean: “Ik vond het zelf in het begin ook spannend. Bij mijn vorige baan was ik vaak best wel vroeg klaar en dan kon ik naar huis. Dat is hier natuurlijk anders, omdat je met de inkomende lijn zit. Maar ik heb nog geen dag gehad dat ik ernaar verlangde om naar huis te gaan. Al helpen de twee thuiswerkdagen daar natuurlijk wel aan mee. Op deze manier is het meer in balans en hoef ik niet elke dag in de file te staan. En het werk is een stuk uitdagender, ook niet onbelangrijk.”

Peter: “Achteraf ben ik dolgelukkig dat we het gewoon hebben geprobeerd en dat het zo heeft uitgepakt. Als ik hoor hoe andere collega’s over hem praten kan ik alleen maar super trots op hem zijn. Zijn moeder en ik merken het ook aan hem. Hij zit zoveel beter in zijn vel dan voorheen.”

Sean: ‘Ja, dat merk ik zelf ook wel echt. Ik ben ontzettend gegroeid in deze korte periode. Het is voor mij de perfecte stap geweest.”

Hoe vinden de overige familieleden het dat jullie bij hetzelfde bedrijf werken?

Sean: “Heel leuk! Toen bekend werd dat we allebei bij MainPlus aan de slag zouden gaan en in welke functie begon iedereen te grappen. Als mijn moeder dan eten klaar had gemaakt en mijn vader nam een hap werd er vaak gezegd: ‘oh, daar komt de Kwaliteitscoördinator even om de hoek, haha’. Maar dat maakt het juist ook leuk. Binnen de familie benaderen we veel met humor.”

Peter: “We hebben een hele open relatie met de kinderen en kunnen eigenlijk alles met elkaar bespreken. Ook de minder leuke zaken op bijvoorbeeld werkgebied, dus dat maakt het wel makkelijker voor de overige familieleden.”

Jullie zitten natuurlijk niet elke avond met elkaar aan de keukentafel, maar het komt wel eens voor. Gaat het dan veel over werk?

Peter: “We facetimen natuurlijk regelmatig, omdat hij in Nederland zit en ik in Zweden. Het eerste gesprek gaat dan meestal wel over kleine dingen die op de werkvloer gebeuren. Vaak op een grappige manier hoor, dat wel. Maar Sean belt me ook wel eens op met een werk gerelateerde vraag. Zo had hij laatst bijvoorbeeld een wat lastiger dossier over een deurslot. Ja, ik heb dan net even wat meer sloten gezien in mijn leven dan hij. Ik help dan natuurlijk graag.”

Sean: “Voorheen facetimede ik altijd eerst met mijn moeder en dan konden we blijven praten. Wij zijn allebei echt kwebbelkonten. Maar nu gaat de telefoon eerst naar m’n vader en kunnen we blijven praten over werk, haha. Dus ja, het gaat er wel vaak over, maar we vinden het allebei niet erg. En mijn moeder vindt het alleen maar leuk om te zien, denk ik.”

Zien jullie het samenwerken met elkaar als een voordeel of juist als een nadeel? En waarom?

Peter: “Ik zie het als een heel groot voordeel. Ik spreek hem meer en ik vind het echt leuk om samen over werk te kunnen praten en sparren. We begrijpen van elkaar wat we doen. Hij is natuurlijk veel jonger dan dat ik ben en dat levert leuke discussies op. Soms zegt Sean dingen waarvan ik denk: ‘waar heb je het over?’, maar soms zegt hij juist ook dingen waarvan ik denk: ‘oh, zo had ik er nog helemaal niet over nagedacht.’ We leren van elkaar.”

Sean: “Ook ik zie het echt als een voordeel. Voordat ik bij MainPlus kwam werken hadden we het natuurlijk ook wel eens over werk, maar nu merk ik dat we er écht over kunnen praten omdat we precies van elkaar weten wat we doen. Ook hebben we een sterkere band gekregen met elkaar. Toen hij voor de onboarding tien dagen in Nederland was heeft hij bij mij geslapen. Dat was echt gezellig.”

Peter: “Ik zal je alvast geestelijk voorbereiden, want in juni kom ik weer een weekje bij je overnachten, haha.”

Sean: “Hm, nee dat mag wel hoor. Je hebt je goed gedragen, haha!”

Jullie komen allebei uit totaal verschillende generaties. Merken jullie daar wat van bij elkaar op werkgebied?

Peter: “Wat ik ervan gemerkt heb tijdens die week op kantoor is dat Sean bepaalde zaken veel sneller oppakt dan ik. Denk aan de laptop en de verschillende systemen. Dat is echt wel een generatiedingetje. En zijn Nederlandse taal is beter. Dat merk je vooral in het typen van mails en het telefonische klantcontact. Al heeft dat natuurlijk niet alleen te maken met de verschillende generaties. Ik heb jarenlang in een business gezeten waar dat minder belangrijk was.”

Sean: “Ja, dat was dan weer iets waarmee ik jou kon helpen in plaats van andersom. Al vind ik de generatie van mijn vader ook echt z’n charmes hebben. Waarbij wij misschien goed om kunnen gaan met computers en systemen, heeft mijn vader juist geleerd altijd hard te werken zonder te klagen. Dat is bij sommige leeftijdsgenoten van mij namelijk nog wel een dingetje. Ik denk dan bij mezelf: ‘probeer je geluk te zoeken in de dingen die je hebt en zeur niet zo.’ Dat is echt wel iets wat ik van mijn ouders altijd heb meegekregen. Je moet werken om te kunnen genieten. En als ik mezelf dan vergelijk met sommige leeftijdsgenoten, dan denk ik dat ik het best wel goed voor elkaar heb en dat dat deels ook door de opvoeding vanuit mijn ouders komt.”

Mooi gezegd! Iets om trots op te zijn. Willen jullie nog iets kwijt om mee af te sluiten?

Sean: “het leuke aan ouder worden is dat ik nu soms m’n vader in mezelf herken. Vroeger zeiden mijn ouders altijd: later snap je me wel! En dat moment is nu aangebroken. Helemaal nu we binnen hetzelfde bedrijf werken. En ik vind het eigenlijk alleen maar leuk.”

Peter: “Heel herkenbaar. Door die fases zijn wel allemaal gegaan. En daar gaan er ook nog wel een paar van komen. Ik hoop natuurlijk dat we nog lang samen bij MainPlus blijven werken. Om mee af te sluiten weet ik nog wel dat het een aantal jaren geleden buiten 30 graden was en dat Michel op kantoor naar boven kwam en vroeg wat ik aan het doen was. Ik was natuurlijk gewoon aan het werk. Hij zei tegen mij: ‘ga lekker in je tuin zitten joh, dan kan je nog een beetje bij bruinen’. En dat is ook echt wat MainPlus maakt. Ik hoop dat Sean op diezelfde manier gaat ervaren.”